Laos: 'Liefde op het eerste gezicht'.

Dag lieve lezers

Nepal, je hebt een serieuze tegenstander gekregen.

Laos! Wow, jij hebt me verrast op vele manieren. Vanuit de lucht kon ik de natuurlijke schoonheid van dit land al bewonderen. Meteen na het landen kreeg ik een gloed van rust en vrede over me heen.

Laos: Liefde op eerste gezicht

Luang Prabang, zo'n fantastisch betoverende stad. Ik arriveerde in deze koninklijke stad, een schitterend juweel, verscholen tussen weelderige bergen, ergens waar de Mekong-rivier zich een weg baant door het landschap. Er hangt een zalige relaxte vibe, totaal geen chaos en bovendien zijn de locals super lief. Genietend liep ik met een smile door de straten. En mijn favoriete koffieplek die mag niet ontbreken: Saffron Coffee.

De hoofdstraat lijkt wel een sprookjesstraat met al zijn tempels! De huizen zijn in koloniale sfeer, er bevinden zich leuke gezellige winkels, cafés, resto's en palmbomen overal. s'Avonds ontpopt ze zich in een gigantische grote avondmarkt met authentieke kraampjes en eettentjes!

Met de bus bezocht ik de Kuang Si watervallen. Onderweg doorkruisten we lokale dorpen en de reuzemooie natuur. Op de bus leerde ik Patrick en John kennen. Twee aangename vriendelijke mannen waar ik een tijdje mee doorbracht. Even stil werd ik van die indrukwekkende waterval met aan zijn voeten stralend helderblauwe baden. Samen met Patrick ging ik dineren om een specifiek 'Lao dish' te proeven: krokant gebakken rivierwier met sesamzaden, een pittige chili dip en een gehaktkoekje met citroengras. Mmmmmm, dit was smullen.

De volgende ochtend vertrokken we met ons drieën naar het authentieke dorp Whisky en de Pak Ou grotten. Met de boot op de Mekong tussen die schone ongerepte natuur varen was zalig gemoedelijk. Whisky Village staat bekend om dieren op sterke drank. Eigenlijk vooral een slang in een fles... Door mijn angst voor die beesten liep ik er met een spurt langs. In de grotten staan duizend Boeddha beelden.

Eigenijk vond ik die rit en bezoeken een echte 'tourist trap'. In het dorpje stond de ene verkoper naast de andere. En die grotten, ja ik kan ook duizend Boedhha's in mijn huis zetten. Maar wel heb ik de lokale bevolking gesteund met die boottocht en gezellig bezoek aan het dorp.

Op mijn laatste dag in Luang Prabang huurde ik een mountainbike om aan de andere kant van de Mekong te gaan fietsen. Aan de Mekong Sun Pier nam ik de oude lokale (roest) boot. De oversteek duurde ongeveer tien minuten. Heerlijk vond ik het om mee tussen de Laotianen te staan. Deze kant van de Mekong was authentieker. Op mijn pad reed ik door kleine dorpen en zag ik het leven zoals het is in Laos. Kinderen liepen op me af om een hi-five te geven.

Telkens als ik op de trein, bus of vliegtuig zit, krijg ik een flashback over al mijn reizen. Toen zat ik op de trein richting de hoofdstad Vientiane. Elke keer wordt ik dan een beetje emotioneel, puur uit dankbaarheid en van geluk voor al de afgelopen belevingen! De euforie van het reizen vergelijk ik met fietsen door de heuvels. Het gaat op en af. Laos, alleen maar op of begon het rondtrekken te wennen.

Reizen: op alle manieren is het een ontdekkingsreis. De beste leerschool om jezelf tegen te komen. En af en toe bots je op je karaktereigenschappen, wat helemaal ok is. Thuis doe je dat misschien ook, maar dan neem je er minder, weinig of geen tijd voor. Any way, reizen het verruimt je wereld.

Na de treinrit, was ik eindelijk aangekomen in Vientiane. Ik dropte vlug mijn enorme bagage in de Airbnb die ik boekte. Mijn verblijf was kort. Alles bezichtigen verliep in een rush, daar wou je niet bijzijn. Voor ik de stad introk, wat deed ik eerst volgens jullie?! As usual! Een lekkere cappuccino gaan drinken. Als coffee & food lover maak ik er bij elke bestemming een sport van om op zoek te gaan naar de beste plekjes. Soms kwamen ze op mijn pad. Buiten enkele (ongekende) tempels, de Pha That Luang een boeddhistische mega gouden stoepa, Si Saket de oudste tempel en de Laotiaanse Arc de Triomphe Patuxai, valt er niet veel te beleven in Vientiane. Impressionant was het wel, dus het is zeker een geslaagde stop. Natuurlijk snuif ik ook graag de sfeer op van een grootstad, en die was er zalig kalm. De straten lagen er iets vuiler bij, maar de mensen ooooo wat zijn ze hier overal lief en warm. Elkaar op straat kruisen doe je in Laos met een lach, leuk toch. Heerlijk, mijn stappenteller eindigde op vijfentwintig kilometer, toen ik de stad verliet.

Pakse, de toegangspoort tot Zuid-Laos. Net voor de zonsondergang zat ik op de rooftop van mijn hotel. Daar had ik een mooi uitzicht op de bergen, de Mekong en de stad. Hier was de temperatuur hoger dan in Vientiane. Ik moest keuzes maken dus besloot ik om 's ochtends met een busje koers te zetten naar de 4000 Islands te rijden. Deze idyllische eilanden liggen in het zuidelijke puntje, midden in de Mekong rivier tegen de Cambodjaanse grens. De tocht duurt ongeveer drie uur. Gho, dit was weer een avontuur. Na de bus stapte ik op het ineen-gestoken ponton van plastic vaten in een klein houten boot. Heerlijk toch?! Don Det heette het eiland waar ik moest zijn. Was ik beland in het paradijs der paradijzen?!

Don Det, wat een prachtig pareltje! Met mijn kleine rugzak stapte ik naar mijn guesthouse. Hoe tof was dit?! Don Det en Don Khong verken je het beste per fiets. Hihi, ik voelde me een beetje Julia Roberts vanuit de film 'Eat Pray Love'! Aldus, happy, fluitend, lachend toerde ik rond. Bloedheet was het die dag! Het was alsof de tijd er had stilgestaan, zo rustig. Wat bewonderde ik de kleuren van de huizen, de lieve spelende kinderen die naar me toeliepen om hartjes of kusjes te gooien, de kleine groene eilanden in de Mekong, de palmbomen... oogverblindend mooi.

The next day deed ik net dezelfde tocht maar dan in de omgekeerde richting. Blijkbaar had ik een belangrijke stop gemist. En inderdaad, wow, gelukkig zag ik die wondermooie watervallen nog van Khone Phapheng. Deze waren bij uitstek de mooiste die ik ooit zag. Beslist uniek omdat ze omringd zijn door de jungle in de jungle!

Helaas moest ik in de namiddag mijn boot halen om terug naar Pakse te gaan. Pffff, eigenlijk was ik er veel te kort.

Volgende dag ging ik nog even op stap in Pakse. Eerlijk, hier was nu eens niks te zien. Bovendien was het snikheet dus ik besloot mij te installeren in een koffiehuisje en een vroegere rit te nemen naar de luchthaven.

Luang Prabang, back again! Nog een laatste keer at er dat heerlijke gerecht met rivierwier.

En op de avondmarkt kocht ik enkele leuke cadeautjes.

Avondmarkt Luang Prabang

LAOS, mijn bezoek hier was veel te kort! Jij hebt mijn hart gestolen. Er wordt niet gelogen over deze verborgen parel! Jij hebt het allemaal: spectaculaire landschappen, onaangetast, heerlijk eten & koffies, lieve warme mensen, serene sfeer, vrede, avontuur voor de durvers en en en... One love 💖! 

Lieve lezers, mijn volgende avontuur gaat uit naar Koh Phangan in Thailand.

Love & kisses, Helena 💖🦩