Koh Phangan: 'Experiences of all kinds'!

Dag lieve mensen!

Wat had ik genoten van de vakantie in mijn groot avontuur. Rondtrekken toch vermoeiend!

Koh Phangan, woauw! Mijn eerste week daar, dacht ik: 'Hoe saai op dat eiland?!' Nee hoor, er is net heel veel te ontdekken en vooral te doen! Niet alleen is het een klein paradijsje, maar veel mensen komen hier naartoe om te herbronnen, mediteren, op retreat, yoga lessen te volgen, spirituele dingen te beleven, feesten... Op deze toch wel kleine plek zag ik nog nooit zoveel verschillende soorten mensen en religies bij elkaar: yogi's, hippies, spirituele mensen, m'as-tu-vu's, hipsters, feesters, monniken, and me 😀.

Geweldig hoe dit allegaartje van mensen zo peaceful harmonieert. Was dit maar overal zo! 

Als je bovenstaande leest dan kan je je wel inbeelden hoeveel workshops hier te doen zijn, toch?! And guess what?! Ja, deuh tuurlijk deed ik enkele van die workshops! Op Koh Phangan ging ik werkelijk buiten mijn comfortzone! No boundaries, allee wat mij betreft! Zo nam ik deel aan een 'Kirtan'! Dit is een oude Yoga traditie waar mensen gezamenlijk mantra's zingen. Muzikanten begeleiden de avond met verschillende instrumenten en zang. Raar maar waar, voor ik goed en wel door had, liet ik me helemaal mee voeren in de vibraties en de geluiden van de muziek. Met gesloten ogen zong ik mee en genoot ik van dit evenwel spirituele gebeuren. Ik werd overvallen door een vredige rust. Toen de muzikanten het tempo opdreven en luider begonnen te zingen was het pas echt ambiance. Mensen begonnen luidkeels mee te zingen, te klappen en sommigen onder hen waren aan het dansen. Iedereen genoot van deze unieke beleving. Het klinkt spiritueler dan het is zene. Eigenlijk vond ik het enorm plezierig.

Mijn volgende workshop was een 'breathwork'. Ja, jullie lezen het goed. Ademen kan echt werken zijn. Hier oefende ik een ademtechniek uit waar ik diep in-en-uit moest ademenen langs en met open mond gedurende een langere tijd en met gesloten ogen. Dit ademwerk kan of zou emotionele gevoelens, trauma's... in je lichaam losmaken omdat je door te ademen de energie letterlijk weer laat stromen. Of je kan er helemaal tot rust van komen zoals ik. Wat een speciale beleving, maar het was de ervaring waard. Ik kreeg tintelingen in mijn vingers, kin en voorhoofd, vooral werd ik er ontzettend moe van. Languit liggen op de mat deed goed na dat harde werk. Maf, hoe relax ik er van werd!

Twee keer nam ik deel aan een 'ecstatic dance'. Dit is een soort dans waar iedereen vrijuit mag bewegen. Je kan je dus volledig laten gaan en jezelf zijn op de dansvloer zonder dat iemand over je oordeelt. GSM's, spreken met elkaar en alcohol waren niet toegelaten. Ik begrijp het idee erachter aangezien je door te dansen in een soort trance raakt en dichter bij jezelf komt. Sommigen gingen hier helemaal uit de bol: de ene kronkelde over de vloer, de andere fladderde als een vogel door de zaal, nog een andere deden rare bewegingen en ik, ik danste lekker mee op het ritme van de muziek! Zot, hoe vlug je in je eigen bubble plezier maakt. Zalig zelfs. Ik hoor jullie al denken... Telkens speelt er een andere dj, dus mensen, het is niet altijd zweverige muziek hé. Er werden verschillende muziekstijlen gedraaid. Man, ik heb de benen van onder mijn lijf gedanst die namiddag. Daarom besloot ik om er nog een te doen. De tweede editie was op een andere locatie en speelde zich af tijdens de avond! Elke keer zou het een andere ervaring zijn. En dat was het ook, want deze was met een andere dj, een kampvuur, een ijsbad, een sauna... Inderdaad, krijgen jullie een beeld voor ogen?!  Beiden waren uniek.

Guide

Enfin, zo ver dus mijn nieuwe verbazingwekkende spirituele belevingen. En dit was pure fun! Gewoon open staan voor nieuwe dingen in het leven en voor je het weet ga je er helemaal in op. Samen met en vriendin bezochten we de watervallen, reden we met de scooter door de jungle en pikten we hier en daar een paradijselijk strand mee. Seaboard & de drum circle zijn zeker ook must sees. Seaboard is een strandbar die elke woensdag een party organiseert op Haad Yao beach. In de straat die naar Seaboard loopt staat een avondmarkt met allerlei zelfgemaakte spulletjes. De marktkramers zijn allemaal mensen die wonen op het eiland maar spijtig genoeg geen Thais. Op Zen beach waar de drum circle elke vrijdag plaatsvindt, kon ik genieten van een direct ritme-ervaring. Hier verzamelen percussionisten en dansers zich in een cirkel. Wauw, prachtig strand, maar ooo zo druk. Een beetje te druk maar wederom een super vrolijk gebeuren.

Je thuis voelen op Koh Phangan was makkelijk. In die maand leefde ik net alsof ik er woonden. Namelijk had ik al enkele gewoontes opgelopen zoals: rondtoeren op de scooter, afspreken met mensen die ik had ontmoet, koffietjes gaan drinken, deelnemen aan Pilates lessen of wandelen op het strand en een duik nemen in de zee. Bijna dagelijks dronk ik mijn koffie bij Cookies café. Mijn favoriete plekje was bij Balance Speciality coffee. Daar at ik altijd een smoothie bowl, mmm en dat was de beste op het eiland.

Exploring new adventures! Voor ik Thailand verliet overnachtte ik in Surat Thani. Daar had ik nog een ganse avond en late namiddag om te wandelen en te bezichtigen. Oooo my, dit voelde goed. Eindelijk, back on track! Bewonderend liep ik weer rond door de straten. Onderweg trof ik Surat Thani City Pillar aan, een prachtige witte tempel die symbool staat voor de stad. Mmmmm, aan streetfood kon ik niet weerstaan. Na mijn stir fried curry vegetables & pad thai at ik nog een banana pancake. Mjamie, dat was weer heerlijk. Toen ik de tocht verder zette stootte ik op een gigantische kleurrijke avondmarkt waar de street art op de muren helemaal tot zijn recht kwam. Gezellig zeg! Die banana pancake was zo lekker, dat ik terug keerde om er nog een te eten. Woehoew, voldaan ging ik slapen met twaalf kilometer in de benen.

Keep you posted!

Love & kisses, Helena 💖🦩