Chitwan, so pure as it is!

Helena Nijs
2 jan
3 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 8 mei

Hello lieve lezer!

Het voordeel van alleen reizen is dat je doet wat je wil en je bepaalt helemaal je eigen ritme. Heerijk toch?!

De busrit naar Chitwan (Sauraha) was de moeite. De wegen waren misschien slecht maar het was er zo mooi. Ik kwam ogen tekort: heuvels vol groen, wilde rivieren, watervallen, typische huizen, de lieve nepalezen, de kindjes op straat, het verkeer... I loved it !

Bij aankomst straalde Sauraha al rust en puurheid uit. Ik voelde onmiddellijk dat dit mijn favoriete plek zou worden. Het stopte niet met regenen die dag. Dus werd het blogtime.

De dag erna was de zon helemaal terug. Eindelijk kon ik buiten komen. Zo bezocht ik een lokaal schooltje waar ik een rondleiding kreeg van een leerkracht die me alle klassen liet zien. Van 3 jaar tot 16 jaar gaan ze hier naar school om daarna door te stromen naar de hogeschool. De schooldagen lopen van zondag tot en met vrijdag. Zaterdag is het 'holiday' voor de Nepalezen.

Zalig vertoeven in Sauraha. Er was bijna geen auto of brommer te bespeuren op de weg. Op deze gemoedelijke plek heerste een fietscultuur. Onderweg liep ik door Tharu, een authentiek dorpje waar de huisjes nog van leem waren. Bij ArtCafé at ik chicken sodaka en mijn koffietje dronk ik bij Gypsy Cafe. Nog even chillen aan het zwembad alvorens ik naar de typische Tharu dans ging kijken. Dat was leuk om te zien en bovendien steunde ik de lokale bevolking ermee 😀.

Op vrijdag had ik een actieve dag. Die ochtend leerde ik Lydia kennen. Om half acht vertrokken we samen op de Budhi Rapti River met een soort kano. In die kano konden tien mensen. We plaatsten ons in het midden van de boot op lage mini-krukjes. Zo vaarden we door de jungle. Heerlijk, buiten de geluiden van de natuur kon het niet stiller zijn! Tijdens onze twee uurtjes pauze lunchten we aan de oever. Rond 13 uur die middag startte onze safaritocht door National Park Sauhara. Volgens de gids zouden we tijgers zien. Haha, dat was natuurlijk de joke van de dag. We zagen enkele mooie vogels, twee neushoorns, rendieren en heel veel van het ongerepte oerwoud. Vier uur in die jeep was lang maar dat kon de pret niet bederven. We pikten nog een zonsondergang mee tijdens ons avondeten en zo vloog de dag weer voorbij. Thank you Lydia voor die toen super leuke dag, wat heb ik goed gelachen met jou.

Die zaterdag zat het er al op. Bye bye beautiful quiet Sauhara! Het was tijd om terug naar Kathmandu te rijden. Daar ontmoette ik de mensen waarmee ik een trekking zou doen. We waren met een leuke kleine groep en onze twee gidsen. Een trekking zonder gids zou ik niet aanraden in Nepal. Er zijn heel wat zaken die een route moeilijke kunnen maken. De hoogte meters stijgen en dalen spelen een grote rol. De lucht kan ijler worden en je hebt tijd nodig om te acclimatiseren. Je voorbereiden is dus een absolute must. Check zeker eens https://wanderworld.nl voor meer info.