Cambodia part II: 'life National Geographic'
- Helena Nijs
- 20 mrt
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 8 mei
Hey lieve lezer
Na twee weken Siem Reap was het weer tijd om koers te zetten naar een andere plaats! Vroeg opstaan om met de boot naar Battambang te varen. Dit zou een boottocht moeten zijn zoals een documentaire op National Geographic. Dit uniek avontuur moet je niet doen voor het comfort maar voor de beleving. We vaarden tussen de rietvelden door een geul die smaller was dan onze boot. Ik moest me verzetten om niet geraakt te worden door de harde stengels. Ik had me vooraan op het dek een zalig plekje toegeeigend. Van daaruit alles kon ik alles goed zien en bewonderen. Wat was ik hier weer helemaal in mijn nopjes! Hier doorvaren was meer dan een in een documentaire. Die prachtige natuur in dit platte landschap, de kleine dorpen op paalwoningen, vissers overal, vissersdorpen, kinderen die aan het spelen waren in het water en de lieve Cambodjanen die steeds lachend wuiven! Oh, wat was dit weer genieten van een ander Cambodja of het leven zoals het is in Cambodja. Dit voelde zo hard aan als L-E-V-E-N! Op de boot leerde ik twee Nederlandse vrouwen kennen en een Frans koppel. Die avond gingen we samen nog gezellig dineren.Ā


Dag ƩƩn flaneerde ik door de stoffige straten van Battambang. Ik stootte op leuke streetart, een lekker koffie bar en hier en daar een leuk winkeltje. Meer moet het soms niet zijn, toch?!
Dag twee in Battambang bezocht ik met de twee Fransen de lianenbrug die eigenlijk gemaakt was van allemaal kabels (niet van lianen dus), het oude Franse huis en we ervaarden een geweldig grappige rit op de bamboetrein.
Van de oude eigenaar huis kregen we een rondleiding. Het hele koloniale Franse huis op palen is gemaakt van hout. Omdat de vloeren ook in hout waren moesten we onze schoenen uitdoen. Hij liet ons de kamers zien, enkele foto's van zijn familie, bombastische oude houten meubels en de gaatjes in de vloer waar vroeger water werd in gegoten om beneden een douche te nemen. Schattig, hoe fier die man was op zijn huis š. Die brug, daar liepen we gewoon eens over, aldus niets interessant.
Onze laatste stop was de bamboetrein. Dat was lachen! Die fameuze trein had twee stangen met wielen waar bovenop een bamboe platform en kussens waren gelegd. Met ons drie genoten we op dit toch wel snelle treintje! Eigenlijk reden we twintig minuten om een frisse verse kokosnoot te drinken om dan weer dezelfde weg terug te rijden. Geweldig was dit: als er een tegenligger aankwam moesten we letterlijk van het spoor af met trein en al. De autostrade stak de man de trein al duwend over. Heerlijk toch, alles mag en kan in AziĆ«! De regels zijn hier soms nog zoek.Ā

Als laatste trip van mijn reis in Cambodja reed ik met de bus naar Phnom Penh, de hoofdstad van Combodja! Ben je hier toch loont het de moeite om zeker een bezoek te brengen aan het koninklijk paleis met zijn zilveren pagode. De zonnestralen lieten het paleis fonkelen. Binnen wachtte een fascinerende blik in het verleden, en buiten kon ik heerlijk dwalen door de betoverende tuinen, met het majestueuze decor van de Mekong als achtergrond. Een moment van pure grandeur.
Steeds vind ik het leuk om de bedrijvigheid van een stad te voet te bezichtigen. Ik laat me leiden door wat ik zie en verdwaal in de straten om de sfeer op te snuiven. Deze stad is misschien niet de meest gezellige, maar toch had ze iets en genoot ik van 'the big city life'.
Die nacht nam ik een beter hotel om tot rust te komen. Ik voelde dat ik nood had om even te relaxen aan het zwembad en te genieten van mijn iets luxueuzere kamer.
Cambodja, wauw! Wat een reis! En alweer was ik dankbaar om dit land te mogen ontdekken en om de toffe mensen die ik op mijn pad tegenkwam!
Heel veel warme groetjes!
Love and kisses, Helena šš¦©
ėźø