Vietnam: part II

Dag lieve mensen 

Al meer dan twee maanden en drie landen verder. Zo snel ging het. Nog geen seconde had ik spijt van dat avontuur, ook al waren er mindere momenten! Wat een zotte ervaring! Alleen reizen is de max. Zelfs met al zijn tegenslagen. No pain, no gain! Verrijkend en dankbaar ben ik!

Na Mai Chau, voelde ik terug euforie. En ik had zalig genoten van de relaxte sfeer, rust, lieve mensen en mooie natuur. In Ninh Binh verbleef ik twee nachten. Het weer was niet schitterend, wel droog. Die rit naar daar was weer de moeite. Het busje zou me oppikken in het hotel rond 9 uur. Om 9u40 nog steeds geen bus. De man (van het busbedrijf) zei: 'Je mag instappen, ik zet je zeven kilometer verder af bij de busstop. Zeven kilometer later geen bus.' Hij zou me aan de eerste stop afzetten. Een uur later waren we nog steeds aan het rijden. Toen ging hij een taxi zoeken want de bus was me vergeten. Zo kreeg ik een persoonlijke rit voor dezelfde prijs. Het mocht ook al eens meezitten toch!

Zodra ik mijn kamertje eigen had gemaakt in de homestay, nam ik de benen om Ninh Binh te exploreren. Hier maakte ik kennis met het echte plattelandsleven. Nieuwsgierig liep ik op de smalle wegen, dwars door de rijstvelden langs gigantische kalkstenen rotsformaties. Heerlijk. De provincie Ninh Binh wordt ook wel de Halong Bay van het binnenland genoemd. Tam Coc, het kleine dorp waar ik terecht kwam, ademt een leuke sfeer met haar typische restaurantjes, bezienswaardigheden, winkels, street food en nog veel meer. Ik bleef er hangen tot het donker en tijd was om te dineren. Shit zeg, ik moest nog bijna vier kilometer stappen in het duister. Onveilig voel ik me nooit in Azië. Plots zat ik wel met de gedachten dat er slangen zouden kunnen rond kronkelen. Blijkbaar zitten die in deze periode van het jaar verstopt en komen ze pas tevoorschijn als het extreem warm is. Kortom, ik kreeg die bedenking niet uit mijn hoofd dus ben ik maar beginnen joggen. Hihi, al vlug arriveerde ik in mijn homestay. Oef zeg, dat liep goed af. Chance dat er slangen waren

's Ochtends zat ik al vroeg op de fiets om een boottocht te maken door het Trang An landschap. De roeiboot werd bestuurd door een lokale vrouw. Tijdens deze vier uur durende boottocht zag ik indrukwekkende kalkbergen, tempels en grotten. Wauw, opnieuw begaf ik me in een prachtige omgeving met enkel het geluid van fluitende vogels en de klotsende boot. Met Chloé, ook een solo traveler, had ik een leuke ontmoeting. Algauw waren we samen op stap om Bich Dong Pagoda te bezichtigen. Mijn fiets parkeerde ik bij een café. En guess what, als ik terug kwam was de fiets verdwenen. De vrouw van het cafe, keek op haar camerabeelden maar zag niets. Ze besloot om met haar scooter op zoek te gaan. Nog geen vijf minuten later riep er iemand van enkele cafés verder dat de fiets daar stond. Stress heb ik al lang niet meer voor zo'n dingen. Uiteindelijk komt het altijd goed. Grappig, wat ik hier allemaal meemaak. Het leek wel of ik de enige ben, geen enkele andere toerist vertelde zo'n verhalen. Voor het donker wou ik Hang Mua Peak met zijn vijfhonderd trappen nog beklimmen. Ook dit deed ik bijna joggend, oef net voor pikkedonker haalde ik de top. Waouw! Aan de ene kant zag ik wel honderden van die groene rotsformaties. Van aan de andere kant keek ik uit op rijstvelden, lelies, kleine paden, de stad en de mooie kleine gekleurde lampjes die in de bomen hingen. Ik sloot de dag af met een heerlijk diner en kroop er op tijd in.

Hop weer verhuisde ik naar de volgende plek. Cat Ba, het grootste eiland in Halong Bay. Bovendien minder bezocht met een zalige laid back sfeer. In een hutje verbleef ik acht kilometer van de stad. Zo fijn om Marit terug te zien! We kozen voor de Lan Ha Bay cruise omdat dit gebied zeker een van de groenste en meest unieke baaien zijn van Vietnam. Het is van nature begiftigd met een ongerepte en prachtige schoonheid met bijna 400 groene eilanden en eilandjes, 139 prachtige stranden en talrijke bergen van verschillende grootte en vorm. Lan Ha en Halong delen verschillende natuurlijke kenmerken zoals kalkstenen torens en grotten, witte zandstranden en turquoise zeewater. Vergeleken met zijn buur is Lan Ha Bay minder druk en bruisend, wat bijdraagt aan een meer rustige en primitieve charme. Dankzij de unieke kenmerken van de natuur en biodiversiteit werd Lan Ha Bay in 1986 door de Vietnamese regering uitgeroepen tot Nationaal Park aan Zee. In 2004 werd de baai door UNESCO erkend als een World Biosphere Reserve en in 2012 werd de baai gerangschikt als een speciale nationale schilderachtige plek.

Wauw, die twee dagen waren magisch. Eerst vaarden we met de boot tot aan onze homestay. Die tocht was waanzinnig mooi door die gigantische rotsformaties, weelderig groen, paradijselijk water en zonovergoten dag.

In de namiddag hikete we op een off road pad dat vrij gevaarlijk en stijl was om een top uitkijk te hebben op de Halong Bay. Lieve lezers, wat een zicht! De gelukjes bleven komen... Bbq'en op een strandje in de baai was het volgende uitje. Wij waren aanwezig met een klein groepje en alleen in die prachtige omgeving. Het einde van de dag bracht ons naar het spectaculairste moment: kajakken in het pikkedonker tussen die rotsen door een drijvend vissersdorp waar maar zeven gezinnen wonen. Naast dat dorp was een plek met lichtgevend plankton! Woauw, dat was een sprookjesachtig tafereel! Als ik mijn hand door het pikzwarte water streelde kreeg ik allemaal fonkelende sterretjes te zien. 'Tinkerbell under water! M-A-G-I-S-C-H! Wat een afsluiter voor ik de nacht indook!

De volgende dag cruisden we gans de dag door de baaien, stopten we om te zwemmen en iets te eten. En als kers op de taart bezochten we een drijvend vissersdorp. De vissen vond ik iets minder leuk. Alom, was dit weer een buitengewone beleving.

In Hué, de voormalige keizerlijke stad van Vietnam tijdens de Nguyen-dynastie, verbleef ik twee dagen in een super leuke homestay. 'S ochtends in deze authentieke gezellige koffiebar, dronk ik heerlijke cappuccino. Hue, Vietnam! Wat een verhaal heeft die stad te vertellen, zeg! Niet alleen maar zonneschijn en lachende gezichten, hoor. Die geschiedenis is behoorlijk getekend door oorlogen, de Vietnamoorlog heeft er flink huisgehouden. Veel van die prachtige historische plekken hebben het overleefd en staan nu zelfs op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Neem de keizerlijke citadel, wauw! Die paleizen, tempels en poorten… je waant je zó terug in de tijd van de machtige Vietnamese keizers. Een echt sprookjeskasteel! Of misschien meer een sprookjescitadel. Maar Hue is niet alleen maar geschiedenis, hoor! Ook vandaag de dag straalt de stad die rijke erfenis uit. De oude Thien Mu pagoda bij de prachtige Parfumrivier .... Bij de koninklijke graftombe Khai Dinh, moet je meer dan honderd treden beklimmen om bij de eeuwige rustkamer van de koning te komen. Zodra je het hoofdpaleis binnenstapt, volgt er een explosie van kleuren! Het interieur is rijkelijk versierd van de vloeren tot het plafond met mozaïek, goud en uitgebreide schilderingen. Moest je nog tijd over hebben, een bezoek aan Ho Thuy Tien, een klein verlaten waterpark loont zeker de moeite. Allée, dat vond ik toch.

En vergeet vooral niet het eten! Wil je eten waar je smaakpapillen van exploderen en niet veel geld uitgeven! Ga dan voor de delicieuse typische Bun Bo Hue beef noodle soup. Mjamie, spicy maar ooo zo lekker!

Hoi An staat op UNESCO Werelderfgoedlijst. Deze prachtige kustplaats mag je tijdens je reis in Vietnam niet missen! Er wordt gezegd dat dit de mooiste stad van Zuid-Azië is en staat bekend om zijn uitzonderlijk goed bewaard gebleven voorbeeld van een Zuidoost-Aziatische handelshaven.

Omwille van de dromerige romantische sfeer en mijn zalig verblijf koos ik ervoor om wat langer te blijven. Ook had ik me voorgenomen om niet te veel te plannen buiten wat rondhangen. Fietsen in Vietnam is geweldig, zeker in Hoi An. Zo fietste ik door de rijstvelden, langs de kust en door de authentieke koloniale oude stad met haar pittoreske schilderachtige straten en prachtige lantaarns. Vooral 's avonds waan je je zelf in een beeldig tafereel met haar lichtshow van lampionnen op de rivier, in de straten, bomen en overal waar je je ogen laat opvallen! Zo'n fascinerende gezellige stad om in te vertoeven. Heerlijke coffee shops zoals: Rosies cafe, Sound Of Silence Coffee Shop, Ba Trông Coffee... Zowel voor massages, een manicure en pedicure ben je op de juiste plaats. Zalig, twee keer lag ik op de massage tafel en mijn handen en voeten zagen er piekfijn uit. Hoi An, voor mij 'het culinair orgasme' van Vietnam. Hihi, de gerechten waren zo gerafineerd dat ik niets anders deed dan smullen! V Vegan restaurant was mijn favoriet. Het ideale moment en de plaats bij uitstek om een kookcursus te volgen. Hopelijk kan ik op een dag iets lekkers Vietnamees op tafel toveren.

Tijd om afscheid te nemen van dit uniek mooi land.

Ready for take off !  

Love & kisses, Helena 💖🦩